Η Αμελί είναι ένα όχι και τόσο κανονικό κορίτσι. Προσπαθεί με ασυνήθιστους τρόπους να κάνει τη ζωή των άλλων καλύτερη. Είναι μία κοπέλα που αναλαμβάνει τις μονότονες ζωές των συνανθρώπων της, όποιοι κι αν είναι αυτοί, και χρησιμοποιώντας τη φαντασία της, τις μετατρέπει σε ενδιαφέρουσες γεμάτες απροσδόκητες ανατροπές. ‘‘Αυτοδιορίζεται’’ σκηνοθέτης της μέχρι στιγμής πληκτικής καθημερινότητας ανθρώπων απλών, πνιγμένων μέσα στη μιζέρια της ρουτίνας τους και με μικρές, διακριτικές και προσεκτικές κινήσεις αλλάζει ριζικά τις ζωές τους. Το κορίτσι της διπλανής πόρτας όμως λησμονεί πως και της ίδιας η ζωή χρειάζεται αλλαγές και μυστήριο. Όσο κι αν τη γεμίζει το να δίνει χαρά στους άλλους, ξεχνά πως όταν εμφανίζεται ο έρωτας πρέπει να αφιερώσει χρόνο και σε αυτόν για να μπορέσει να ζήσει τη μαγεία που απλόχερα προσφέρει στους άλλους. Όμως, όσο δυνατός κι αν είναι ο χαρακτήρας της Αμελί, κάποια πράγματα είναι ανίκητα, όπως ο έρωτας ή οι καταστάσεις που έπλασαν την μοναδική, ρομαντική, αθώα προσωπικότητά της. Η Αμελί πάντως, δείχνει με τον πλέον ζωντανό και συνάμα λεπτεπίλεπτο τρόπο πως κανείς δε θα έπρεπε να είναι δέσμιος της μοίρας του και να παραδίδεται στις συνθήκες, όποιες κι αν είναι αυτές.
Η ταινία καταπιάνεται με θέματα που δεν θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν ως ανάλαφρα. Θεματικά και αισθητικά, ακόμα και ηχητικά θυμίζει δράμα. Δεν είναι όμως. Είναι μια αισθηματική κομεντί με υπερβολικά έντονο το ρομαντικό στοιχείο και με μικρές πινελιές μαύρου χιούμορ που εκπροσωπεί τις κωμικοτραγικές καταστάσεις με τις οποίες η Αμελί βρίσκεται αντιμέτωπη. Η ήρεμη, χαλαρή και ονειροπόλα μουσική του Yann Tiersen σε συνδυασμό με το μελωδικό ήχο της Γαλλικής γλώσσας ταξιδεύουν το θεατή σε έναν παραμυθένιο χωροχρόνο στον οποίον στην πραγματικότητα μπορεί να φτάσει, δεδομένου ότι οι πράξεις της Αμελί δε θα έπρεπε να μας φαίνονται τόσο ‘‘εξωπραγματικές.’’ Ο καθ’ ένας θα έπρεπε να ενδιαφέρεται για το συνάνθρωπό του επειδή η αληθινή ευτυχία προέρχεται από την άνεση μας να τη μοιράσουμε όπου μπορούμε, ή τουλάχιστον να προσπαθήσουμε. Ακόμα και αν κάποιους δεν τους αγγίζει ο ρομαντισμός και η ίσως αφελής προσέγγιση της πραγματικότητας, η τεχνική και η αισθητική των εικόνων δεν μπορεί να τους αφήσει ασυγκίνητους. Η ταινία είναι επιεικώς πανέμορφη. Τα χρώματα, το στήσιμο, οι γωνίες, η σύνθεση, ο φωτισμός και το mis-en-scene είναι απίστευτα προσεγμένα μέχρι και την τελευταία λεπτομέρεια συντελώντας στην αναγνώριση του έργου σαν ένα σύγχρονο αριστούργημα.
Η Αμελί προτάθηκε για πέντε βραβεία Όσκαρ το 2002, μεταξύ αυτών και καλύτερης ξενόγλωσσης ταινίας. Είναι ένα έργο που αξίζει να δείτε επειδή έχει τη δύναμη να αλλάξει τον τρόπο που βλέπατε τη ζωή μέχρι τώρα. Δίνει έμφαση στις μικρές χαρές της ζωής με έναν μοναδικό τρόπο. Η μικροκαμωμένη, ευγενής μα και θρασύς, γλυκιά Αμελί καταφέρνει με τη μεγαλύτερη δυνατή διακριτικότητα να αναδείξει τη σημασία των αφανών ηρώων και το ότι το παν στη ζωή είναι να προσπαθεί κανείς να αδράξει τη μέρα και στην περίπτωση που δεν τα καταφέρνει, ένα μικρό σπρώξιμο από εμάς ίσως κάνει τη διαφορά.
PERISSOTERA ARTHRA M STO WWW.FLOWMAGAZINE.GR
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου